Pochodzenie bursztynu
Bursztyn bałtycki to kopalna żywica,której wiek ocenia się na 40-50 milonów lat. Pierwotnie uważano iż drzewem żywicodajnym była sosna Pinus succinifera.
Obecnie coraz bardziej powszechny staje się pogląd, że żywica była wydzielana przez kilka gatunków drzew szpilkowych przy dominującym udziale jednego z nich. Lasy bursztynodajne zajmowały teren dzisiejszej Skandynawii i Morza Bałtyckiego. Następnie żywica była transportowana rzeką, której ujście znajdowało się na wprost dzisiejszego wybrzeża Bałtyku i stopniowo zamieniała się w bursztyn.
Największe złoża bursztynu znajduja się wzdłuż wybrzeża od Chłapowa po Półwysep Sambijski. Nie jest to jednak jego jedyne miejsce występowania. W okresie zlodowacenia powstały wtórne złoża bursztynu rozrzucone po całej Polsce.
Rysunek przedstawia:
- morze - kolor niebieski,
- ląd - wykropkowany
- hipotetyczny przebieg rzeki Eridan,
przenoszącej bursztyn w górnym eocenie - kolor czerwony.